Czarnuszka i olej z czarnuszki – spojrzenie historyczne

Ta niepozorna roślina, należąca do rodziny jaskrowatych, jest prawdziwym darem natury – człowiek, który zdążył poznać jej liczne właściwości, nauczył się dobrze wykorzystywać ukryte w niej substancje. Należąca do rodziny jaskrowatych czarnuszka, naturalnie występuje w Europie i Azji. Dawniej, ze względu na swoje właściwości, czarnuszka była nazywana „dziewicą w zielenie” i „włosami Wenus”. Czarnuszka była również przywoływana w Biblii – pojawiła się m. in. przy okazji przypowieści o miłosierdziu Boga (tam pojawiła się czarnuszka i jej kruche nasiona oraz Bóg, który bardzo dokładnie, i z taką czułością pielęgnuje swoją rolę, by nie uszkodzić żadnej rośliny, nawet tak delikatnej jak czarnuszka). W Koranie zapisano, że spożywanie czarnuszki jest wręcz obowiązkowe, ponieważ czarnuszka chroni przed rozmaitymi chorobami (dokładniej: przed wszystkim oprócz śmierci). Starożytni medycy tacy jak Dioskurides, Hipokrates, Pliniusz czy Galen uważali, że czarnuszka ma liczne właściwości prozdrowotne.

W XVIII wieku, w aptekach całej Europy, można było zakupić różnego rodzaju przetwory z czarnuszki oraz kosmetyki z czarnuszką (np. syropy z czarnuszki, powidła z czarnuszki, olej z czarnuszki).

Czarnuszka i olej z czarnuszki w kuchni

Czarnuszka w starożytności była stosowana nie tylko jako uzupełnienie terapii medycznej – używano jej również ze względu na jej pikantny smak. Do dzisiejszego dnia używana jest przez niektórych zamiast pieprzu czy kminku. Czarnuszka w smaku przypomina pieprz czarny, jednak nie posiada charakterystycznych substancji wywołujących podrażnienie błony śluzowej – to właśnie dlatego nazywana jest łagodnym pieprzem.

W kulinariach czarnuszkę dodaje się do wypieków, pieczywa, do potraw kapustnych, do baraniny. Coraz częściej spotkamy ją również w serach, którym podnosi okres przydatności do spożycia.

Nasiona czarnuszki w farmacji

Nasiona CzarnuszkiZe względu na swój ciekawy skład biochemiczny, czarnuszka siewna jest bardzo często wykorzystywana we współczesnej farmakologii. Zawarte w niej cenne substancje takie jak steroidy (m.in. fitosterol, stigmasterol, kampesteron, cholesterol, alfa-spinasterol), saponozydy triterpenoe, kumaryny, olejek eteryczny (nigellon i tymochinon), kwasy tłuszczowe czy gorzka nigellina, sprawiają, że są one substancją naturalną o sporej mocy sprawczej.

Samym nasionom czarnuszki przypisuje się działanie moczopędne, żółciopędne i wiatropędne, jak również spazmolityczne. Obecnemu w czarnuszce tymochinonowi przypisuje się z kolei działanie przeciwbakteryjne i przeciwrobacze. Według niektórych poradników zielarskich, czarnuszka od lat stosowana jest w terapiach regulujących miesiączkowanie.

Czarnuszka jest rośliną, którą naukowcom daje ogromne nadzieje – stale prowadzone są badania, mające wykazać kolejne właściwości tej rośliny. Już teraz prowadzone są badania nad jej właściwościami przeciwbólowymi, przeciwzakrzepowymi, antyoksydacyjnymi hepatoochronnymi.

Olej z czarnuszki

Olej z czarnuszki zaliczany jest do tzw. olejów schnących – jest bardzo cenionym tłuszczem, zarówno w fitoterapii jak i w kosmetyce. Zastosowanie olej z czarnuszki znajdzie także przy wszelkiego rodzaju problemach alergicznych – neurodermatozach, zapaleniu skóry, zmianach trądzikowych. Doskonale zadziała również dodany do gorącej wody i zastosowany jako inhalacja – odetka nawet najbardziej zatkany nos.

Laboratorium Biooil
Brak komentarzy
Opublikowano w:
Blog, Olej z czarnuszki
Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy
Napisz komentarz